Waar vind je de motivatie om te trainen, Rach?
Ohhhhh dat is makkelijk... ze verkopen het bij het motivatie station naast de winkel op de hoek. En als het over de datum is, kun je het gewoon weggooien en nieuwe kopen.
Het eeuwenoude motivatiemysterie van "waar vind je het en hoe houd je het vast" is een van de top drie vragen die me regelmatig gesteld wordt, dus graag deel ik mijn gedachten hierover met je.
Het is begrijpelijk om te veronderstellen dat ik, omdat ik de laatste 20 jaar continu in de wereld van gezondheid en fitness ben geweest, de motivatie-fontein heb gevonden en je kan laten zien waar de bewaarbekers zijn. Misschien zit daar een kern van waarheid in en als ik zeg kern, bedoel ik het feit dat ik WEL een beker heb en dat de fontein van motivatie vrijelijk stroomt hier bij Les Mills Auckland City tijdens de geweldige dagelijkse groepsfitness workouts.
Maar realistisch gezien - het is mijn werk. Dus laten we daarmee beginnen. Ik heb van mijn passie mijn beroep gemaakt. Dus is mijn motivatie om elke dag uit bed te komen om mijn rekeningen te betalen? Dat is het niet, hoewel ik wel mijn rekeningen moet betalen. Geen suikeroompje in mijn leven (!), maar het geld zorgt niet voor mijn motivatie.
Het is ook niet dat ik alleen gelukkig ben met mijn lichaam als dat er maar op één manier uitziet, zodat ik moet blijven trainen om dit lichaam te behouden. In de afgelopen 20 jaar had mijn lichaam verschillende vormen en maten en geen daarvan voelde verkeerd aan voor mij. Het is dus niet de esthetiek die me gemotiveerd houdt.
Om het kort te houden, het is het simpele feit dat ik me geweldig voel tijdens de 55 minuten dat ik me concentreer op de mensen in mijn lessen. Ik kijk in hun ogen, lees hun lichaamstaal en geniet van het heen en weer geklets met de deelnemers. Het is de community en de verantwoordelijkheid die de kern van mijn trainingsmotivatie in de afgelopen 20 jaar is geweest.
Ik kijk ernaar uit om mijn deelnemers te zien. Ik weet waar iedereen staat. Ik kan niet wachten om hun gezichten te zien als ze de muziek van de les horen of wanneer de nieuwe combinaties landen en ze me verschrikt en vol ongeloof aankijken of met verbazing en plezier.
Het heeft ook met verantwoordelijkheid te maken: de deelnemers verwachten van mij dat ik kom opdagen en alles geef om de zaal door het dak te jagen! Het is een plaats die maar weinig mensen voor zichzelf kunnen innemen en daarom vinden we het allemaal zo leuk om dat deel aan de instructeur over te laten - ikzelf inbegrepen als ik een les van een andere instructeur bijwoon.
In heb ook weleens een tijd lesgegeven terwijl ik daar helemaal niet toe in staat was. Ik heb op het podium gestaan, mijn microfoon aangezet met tranen in mijn ogen en een trillende stem, terwijl ik me afvroeg hoe ik dit in godsnaam voor elkaar zou krijgen. Elke keer eindigde ik de les met een beter gevoel dan toen ik begon. Dus wat zegt dat over motivatie? Het is een verlangen om er voor anderen te zijn die het nodig hebben.
Zo kon ik er gaan staan en me door de benauwde keel, trillende stem en tranende ogen heen worstelen. Ik wist dat mensen erop rekenden dat ik zou komen opdagen, dus deed ik het en zal ik het blijven doen.
Denk hier eens over na: als je beste vriend zich slecht voelt en op het punt staat een avondje uit of een dagje uit af te zeggen... dan zou je hem aan de telefoon de wind van voren geven en alles uit de kast halen om hem mee te krijgen.
Hetzelfde kan gezegd worden over onze motivatie om te trainen. Wanneer iemand anders op ons rekent, zijn we veel meer geneigd om te komen opdagen. Als je vriend(in) weet dat jouw plezier veel groter zal zijn als hij/zij er ook is, is de kans groot dat ze voor jou komen opdagen, omdat ze om je geven.
Oké cool Rach, maar hoe blijven we gemotiveerd?
Simpel eigenlijk. Als je verwacht dat je altijd gemotiveerd zult zijn om te sporten, dan heb je jezelf al op een mislukking voorbereid voordat je zelfs je veters hebt gestrikt. Dit is geen transactionele ervaring; het is een relatie waar we het over hebben. Mensen hebben stemmingen. Mensen worden hangry (hungry/angry). Mensen hebben vaak een druk leven, kunnen soms een slecht humeur hebben die hun vibe voor de dag beïnvloedt.
Technisch gezien kun je niet verwachten dat je gemotiveerd blijft in je relatie met lichaamsbeweging, maar je kunt wel een proces in het spel brengen dat je helpt om je belofte aan jezelf na te komen.
Probeer aan iemand anders verantwoording af te leggen als je sport. Je kunt een beloningsprogramma voor jezelf maken rond trainingsafspraken. Een vriend van mij doet dit en het werkt goed voor hem.
Dus als we nu eens kijken naar 'de motivatie managen' in plaats van 'gemotiveerd blijven'?
Ik heb geleerd om te accepteren dat het soms beter is om de training waar ik op dat moment mee bezig ben te onderbreken en me te richten op datgene wat opgelost moet worden: meer slaap, lichamelijke rust, voeding, ruimte voor je hersenen of gewoon vermoeide benen/lichaam. Dit helpt me veel meer te genieten van de trainingen die ik wel kan doen, omdat mijn lichaam, geest en ziel ze aankunnen. Dit verhoogt op zijn beurt mijn motivatie, omdat ik me succesvol voel. In het verleden zou ik me er doorheen hebben gesleept en gewoon zijn doorgegaan, denkend dat het een teken van zwakte was als ik niet alle workouts aankon. Daardoor verloor ik het plezier en werd ik minder gemotiveerd.
Accepteren dat ik op sommige dagen minder gemotiveerd ben dan op andere dagen, zorgt ervoor dat ik niet helemaal afzak naar de bodem.
Je ervan bewust zijn dat lichaamsbeweging een voorrecht is, herinnert me eraan dat ik er het beste aan doe er op geen enkele manier misbruik van te maken. Ik kan het me niet veroorloven om het te verwaarlozen, het als vanzelfsprekend te beschouwen en het van mijn to do-lijstje af te halen. Het mag ook geen obsessie worden, want dan raak ik geblesseerd en uitgeput.
Ik wil lesgeven op een manier die voedend en ondersteunend is voor de leden en de hoogst mogelijke kwaliteit leveren.
Dat is mijn motivatie om te bewegen.
Rach
Rachael Newsham is de co-Program Director van BODYCOMBAT. Ze komt oorspronkelijk uit Groot-Brittannië en woont nu in Auckland, Nieuw-Zeeland.
