DE #1 STRATEGIE OM MET PIJN OM TE GAAN
Als je het eens bent met het gezegde 'no pain, no gain', is de kans groot dat je het type persoon bent dat graag hard traint. Nu onthult nieuw onderzoek de beste manier om pijn te overwinnen.
Onderzoekers uit het Verenigd Koninkrijk hebben onlangs drie strategieën getest waarvan eerder is bewezen dat ze helpen de pijnperceptie te verminderen. De eerste: aftellen vanaf 1000 in stappen van zeven. De tweede: denken aan iets aangenaams of moois. De laatste, jezelf ervan overtuigen dat de stimulans niet echt zo erg was. De deelnemers namen een van deze pijnverlichtende strategieën over terwijl ze werden blootgesteld aan een pijnlijke koude prikkel. Terwijl dit gebeurde, hebben de onderzoekers hun evaluatie van de intensiteit van de pijn op een schaal van 0 tot 100 vastgelegd en via MRI-scans patronen van neurale activiteit geïdentificeerd. Ze vonden het terugtellen het meest effectief. "Deze taak vereist uiteraard zo'n hoog niveau van concentratie dat het de aandacht van het onderwerp aanzienlijk afleidt van het gevoel van pijn", zegt neurowetenschapper Enrico Schulz. Hij zegt dat degenen die deze techniek hebben gebruikt, erin geslaagd zijn om de waargenomen intensiteit van de pijn met 50 procent te verminderen.
Dus nu weet je, als je moeite hebt om de squat track in BODYPUMP™ te overleven, of als je intense pijn voelt bij de punches in BODYCOMBAT, dan kan terugtellen je erdoorheen helpen. Hoewel, het terugtellen van 1000 in zevens, terwijl je op de beat beweegt, en de instructies van je coach opvolgt, kan een behoorlijke uitdaging zijn!
NIEUW ONDERZOEK: HET VERRASSENDE VOORDEEL VAN STRETCHING
Stretchen is de sleutel tot meer flexibiliteit, een betere houding en een groter bewegingsbereik. En nu beweren Italiaanse onderzoekers dat een programma van eenvoudige rekoefeningen ook vasculaire voordelen kan bieden. In samenwerking met 39 vrijwilligers hebben de onderzoekers één groep een 12 weken durend programma van bilaterale been-, enkel- en voetstretchoefeningen laten uitvoeren. Ze deden vijf sessies van 40 minuten per week. Een andere groep volgde hetzelfde programma, maar deed slechts sessies van 20 minuten gericht op precies de juiste kant van het lichaam. De laatste controlegroep deed helemaal niet aan stretching.
Met behulp van ultrasound technologie testten de onderzoekers de vasculaire functie en de arteriële stijfheid, die belangrijke pijlers zijn voor de cardiovasculaire gezondheid en de cardiovasculaire co-morbiditeit. Ze ontdekten dat bij mensen die stretchen de bloedstroom in de dij-, knie- en armslagaders aanzienlijk waren verhoogd en dat hun bloeddruk en arteriële stijfheid afnamen. In beide stretchgroepen was er een stijging in de vasculaire functie, zelfs in slagaders in gebieden die niet betrokken waren bij de stretchoefeningen! Het is de moeite waard om op te merken dat de cardiovoordeeltjes alleen in stand werden gehouden tijdens het stretchprogramma. Binnen zes weken na het stoppen van het programma waren de vasculaire functies weer op hun oorspronkelijke niveau.
HOE LICHAAMSBEWEGING JE BETER KAN LATEN OMGAAN MET STRESS
Een fascinerend onderzoek met muizen heeft aangetoond dat regelmatig bewegen het gemakkelijker kan maken om met stress om te gaan. Het komt allemaal neer op iets wat galanine wordt genoemd, een peptide die wordt geassocieerd met geestelijke gezondheid - mensen met een genetisch laag niveau van galanine hebben een ongewoon hoog risico op depressies en angststoornissen. Onderzoek naar knaagdieren in het verleden heeft aangetoond dat lichaamsbeweging leidt tot een toename van de productie van galanine, met name in het gebied van de hersenen dat de fysiologische stressreacties aanstuurt. Hoe meer galanine, hoe groter de stressbestendigheid.
Bij dit laatste onderzoek ging het om gezonde volwassen mannelijke en vrouwelijke muizen. Gedurende drie weken trainde de helft van de muizen met een loopwiel, de andere helft bleef inactief. De muizen die trainden hadden veel hogere niveaus van galanine en hoe meer ze renden, hoe hoger het werd. De wetenschappers lieten de muizen toen lichtelijk schrikken en controleerden of hun stresshormonen sterk waren toegenomen. Het bleek dat de muizen die getraind hadden stressbestendiger waren en hun omgeving verkenden als normale, gezonde muizen, terwijl de ongetrainde muizen werden overweldigd door stress en zich niet uit de schaduw bewogen.
De onderzoekers concludeerden dat een overvloed aan galanine cruciaal is voor de veerkracht. Omdat bewegen een krachtige manier is om de productie van galanine te stimuleren, kan het een geheim zijn om psychologisch veerkrachtig te blijven, zelfs als het leven vol met bedreigingen lijkt te zitten.
WAT IS DE BESTE PLAATS IN JE LICAAM OM VET OP TE SLAAN?
Er is geen twijfel dat vet rond je middel schadelijk is voor de gezondheid, maar dat kan niet gezegd worden van beenvet. Een nieuw rapport van de American Heart Association wijst uit dat mensen met dikkere dijen, dus het vet rond je benen, wordt gekoppeld aan een verminderd risico op hoge bloeddruk. "Als je vet rond je benen hebt, is het waarschijnlijk niet slecht en beschermt het je misschien zelfs tegen hoge bloeddruk", zegt hoofdonderzoeker Aayush Visaria, een vierdejaars student geneeskunde aan de Rutgers New Jersey Medical School.
Deze bevindingen komen nadat onderzoekers verschillende soorten van hoge bloeddruk hebben onderzocht in relatie tot het percentage vetweefsel in de benen van 6000 volwassenen. Bijna de helft was vrouwelijk, 24 procent had een hoge bloeddruk en de gemiddelde leeftijd was 37 jaar. Deelnemers met hogere percentages beenvet hadden minder kans op hoge bloeddruk dan deelnemers die lage niveaus van beenvet hadden. Zelfs na aanpassing voor factoren zoals geslacht, etniciteit, onderwijs, roken, alcoholgebruik, cholesterolgehalte en taillevet, was het risico op hoge bloeddruk nog steeds lager bij de deelnemers die hogere percentages beenvet hadden.
Het lijkt erop dat in het gezegde 'thick tighs save lives' een waarheid zit. Maar onderzoekers zeggen dat er een paar studiebeperkingen zijn, vooral het feit dat ze oorzaak en gevolg niet konden bepalen, omdat informatie over de bloeddruk en het percentage vetweefsel in de benen op hetzelfde moment werden gemeten. Er is ook de wens om een grotere groep deelnemers te bestuderen en oudere mensen mee te laten doen, aangezien alle deelnemers aan de studie onder de 60 jaar waren, zodat de resultaten niet van toepassing kunnen zijn op oudere volwassenen die over het algemeen een groter risico lopen op hoge bloeddruk.