Find a class

location icon
Alle Lessen
Laden...
map loading icon

Zien0 Locaties gevonden

  • Laden...

    Laden...
  • Laden...

    Laden...
  • Laden...

    Laden...

Geen resultaten

We hebben geen resultaten gevonden voor deze zoekopdracht. Tip: probeer de naam van de dichtsbijzijnde plaats.

Instructor Insights

Interview Anthony Oxford

Afgelopen maand heeft Les Mills International een boeiend interview gepubliceerd met Anthony Oxford, de Les Mills Global Ambassador. In dit interview deelt Anthony zijn uitdagingen op het gebied van mentale gezondheid, zijn ervaringen met verlegenheid en geeft hij advies over hoe hiermee om te gaan. We hebben de meest inspirerende vragen eruit gepikt en willen deze graag met jullie delen!

Misschien ben je bekend met hem - Anthony Oxford was namelijk ook aanwezig tijdens de LES MILLS MEGA QUARTERLY 2023! Deze enthousiaste international trainer straalt altijd positiviteit uit en slaat nooit een intensieve workout over. Maar er gaat meer schuil achter Anthony dan je zou denken. In werkelijkheid is hij een vrij verlegen man en heeft hij in het verleden met veel persoonlijke uitdagingen geworsteld. Toch heeft hij zijn mindset weten te veranderen, wat heeft geleid tot groeiend succes en meer zelfvertrouwen!

Waarom ben je Les Mills instructeur bent geworden?

Anthony Oxford (AO): Ik ben altijd actief geweest, vooral atletiek en voetbal vond ik leuk. Op jonge leeftijd besefte ik al dat sporten een uitvlucht bood uit alles wat er in mijn leven gaande was. Het maakte me mentaal sterker en dat besef is altijd bij me gebleven, ongeacht mijn emotionele toestand.

Tot mijn vroege twintig trainde ik puur gericht op kracht. De groepsfitnessruimte trok me niet aan en ik had het stereotype beeld dat het alleen voor vrouwen was. Mijn eerste ervaring met een Les Mills les was BODYPUMP, waar ik de persoon was die te veel gewicht op de bar legde en zich door de warming-up en squats worstelde, waardoor ik geen kracht en energie meer overhad voor de rest van de les. Vervolgens probeerde ik BODYCOMBAT, waarbij ik verbaasd was dat de instructeur alle bewegingen had geleerd en deze vlekkeloos uitvoerde. Ik was niet alleen onder de indruk van de instructeur, maar ook van de deelnemers en dat opende mijn ogen.

Op een gegeven moment kwam er een plek vrij om BODYCOMBAT instructeur te worden. Aangezien ik in de verkoop bij de sportschool werkte, kreeg ik de plek aangeboden. Mijn eerste gedachte was: "Geen sprake van, dat kan ik niet", maar om de een of andere reden zei ik toch: "Waarom niet, laten we het proberen." Dat was het begin van mijn carrière als instructeur.

Wat vond je de opleiding tot instructeur?

Anthony Oxford (AO): Zwaar. Ik bevond me ver buiten mijn comfortzone met een groep vreemden en minimale voorbereiding. Een van de nummers die ik kreeg tijdens de opleiding was een echte uitdaging. Het was niet het genre muziek dat ik normaal luisterde en de choreografie leek ingewikkeld. Hoewel ik het destijds niet besefte, bleek het de perfecte start te zijn. Ik wist niet wat mijn lesgeefstijl was, maar dat nummer dwong me na te denken over hoe ik wilde overkomen als instructeur. Het leerde me flexibel te zijn, hoe ik wel of niet de muziek moest gebruiken en hoe ik me het nummer eigen kon maken.

Mijn tweede module was LES MILLS GRIT en het veranderde mijn mindset over training. Door overmatige krachttraining was ik snelheid verloren en minder behendig op het voetbalveld. Toen ik met GRIT begon, veranderde de combinatie van cardio en kracht, niet alleen mijn mindset over training, maar ook over het leven.

Elke keer dat je de GRIT Studio binnenstapt, staat je een zware rit te wachten. Je hebt de neiging om op te geven, vanaf de eerste minuut tot de laatste. Maar je doorstaat elke set, neemt even rust, krijgt nieuwe energie en gaat dan door naar de volgende. Voor mij symboliseert dit de essentie van het leven. Niet opgeven bij elke uitdaging, maar juist de uitdaging omarmen, een manier vinden om ermee om te gaan en vervolgens de volgende uitdaging aanpakken wanneer die zich aandient.

Wat is jouw motivatie om te blijven trainen?

Anthony Oxford (AO): Mijn familieleden hebben altijd gezondheidsproblemen gehad. In mijn jeugd zag ik mijn opa beide benen verliezen door diabetes en mijn vader heeft meerdere keren bijna hetzelfde lot ondergaan. Als jong kind begreep ik niet echt wat er aan de hand was en dat was behoorlijk verontrustend en eng. Er werd niet echt iets uitgelegd. Misschien was ik te jong om het te begrijpen, maar als ik erop terugkijk, denk ik dat het nuttig zou zijn geweest als iemand me had neergezet en me had verteld wat er gebeurde. Mijn vader had ook ernstig overgewicht en ik werd gepest op school vanwege hem. Dus ik denk dat beide factoren deel uitmaakten van mijn motivatie om te trainen. Ik wilde er zeker van zijn dat ik nooit in hun positie zou belanden.

Wat weten veel mensen niet van jou?

Anthony Oxford (AO): Ik ben echt heel erg verlegen. Ik worstel er nog steeds mee. Toen ik opgroeide, bleef ik bij feestjes altijd bij de mensen waar ik me het meest op mijn gemak bij voelde. Ik was altijd de stilste in de kamer. Wanneer het boek op school werd doorgegeven en het mijn beurt was om te lezen, werd de pagina gewoon wazig en mijn mond werkte niet mee, omdat ik zo nerveus was. Als iemand me destijds had verteld dat ik over een paar jaar instructeurs zou trainen, met universiteiten zou spreken, met duizenden mensen in L.A. zou praten... zou ik hebben gedacht, nee, absoluut niet, nooit!

Hoe heeft het lesgeven jou geholpen als persoon?

Anthony Oxford (AO): Op diverse manieren: zelfvertrouwen, eigenwaarde, het geeft me een doel. Het stimuleren van deze eigenschappen bij anderen vind ik geweldig. In elke les die ik geef, is mijn doel ervoor te zorgen dat mensen zich beter voelen bij het verlaten van de zaal dan toen ze binnenkwamen. Ik begrijp dat je nooit weet wat iemand doormaakt. Je mag niet aannemen dat iemand gelukkig is alleen omdat diegene glimlacht bij binnenkomst. Ik weet dat ik met een glimlach binnenloop als ik me niet goed voel.

Eerlijk gezegd geef ik soms mijn beste lessen als ik me op mijn slechtst voel. Ik begrijp dat sommige mensen misschien denken: ik ga vandaag niet lesgeven, omdat ik me niet geweldig voel. Terwijl ik weet dat als ik lesgeef, ik me beter zal voelen. Ik bezit de discipline om, ongeacht hoe ik me voel, altijd op te dagen. En zodra het nummer van de warming-up begint, is het game time.

Het overwinnen van mijn innerlijke stem die me vertelt dat ik niet goed genoeg ben of het niet kan, is een voortdurende strijd. Ik worstel met dips in mijn mentale gezondheid. Het is een constante strijd en ik probeer mezelf altijd te prijzen voor mijn discipline, omdat soms uit bed komen het moeilijkste deel van de dag is. Zodra ik op ben en doe wat ik doe, voel ik me prima. Ik leef. Het is gewoon die initiële uitdaging om mijn gedachte te overwinnen: "Ik wil hier niet zijn".

Tussen mijn 16e en 25e heb ik drie keer geprobeerd mijn leven te beëindigen. Als kind heb ik veel doorgemaakt en ervaren, ik zal niet op alles ingaan, maar het grootste was dat mijn zus stierf toen ik jong was en sinds die tijd heb ik altijd het gevoel gehad dat ik niet thuis hoorde in de wereld. Sinds ik mijn plek in de fitnessindustrie, vooral bij Les Mills, heb gevonden, heb ik geen poging meer gedaan. Echter worstel ik nog steeds met ernstige depressieve dagen, maar in plaats van mijn problemen te vermijden of te proberen eraan te ontsnappen, ga ik ermee om door betere gewoonten te creëren en mezelf te storten in het helpen van anderen. Dit geeft me zoveel rust.

Welk advies zou je willen meegeven?

Anthony Oxford (AO): Geniet simpelweg van wat je doet. Strek jezelf uit om het beste te zijn dat je kunt zijn en grijp elke kans die voorbijkomt! Er zit geen wetenschap achter. Je schept je eigen geluk. Blijf hard werken, maar vergeet niet te genieten van het proces. Als je er geen plezier aan beleeft of als je andere dingen de overhand laat nemen, kan het een obstakel worden in plaats van een stimulans. Ik geloof sterk in de uitspraak: 'Alles gebeurt met een reden.'

Ik zou ook adviseren dat je nooit een kans afwijst die je enthousiast maakt. De dag dat ik dat deed, begonnen er zoveel dingen te gebeuren. Als er een deel van je is dat denkt: 'Ik zou dat graag willen doen, maar ik denk niet dat ik het kan,' grijp dan de kans. Zo voelde ik me op de dag dat de e-mail rondging met de vraag of iemand de beschikbare plek in de BODYCOMBAT module wilde invullen. Sindsdien pak ik elke kans die zich voordoet. Je weet nooit waar het toe kan leiden. De dag dat ik stopte met angst voor mislukking en mijn mindset veranderde van 'Ik kan het niet' naar 'Ik zal het proberen,' betekende een wereld van verschil."