SARAH SHORTT: Hey Adam! Je hebt zojuist de opnames voor BODYATTACK 106 afgerond. Hoe heb je het ervaren?
ADAM BRAMSKI: De opname week was uitdagend, want ik ben mijn comfort zone uitgestapt en heb dingen geprobeerd waar ik helemaal niet vertrouwd mee was.
Het kon twee kanten op gaan: of het werkte, of ik zou ervan kunnen leren. Soms werkte het en soms heb ik ervan geleerd, wat voor mij heel moeilijk was, omdat ik het altijd goed wil doen! Maar uiteindelijk groei je het meeste van de dingen waar je van leert.
En hoe heb je de daadwerkelijke opnames ervaren?
Voorafgaand aan de opnames zat ik zó in mijn hoofd dat wanneer ik de eerste paar lessen gaf, ik niemand in de zaal zag – helemaal niemand. Ik keek door mensen heen en niet naar ze toe, en dat was zeer teleurstellend, omdat connectie mijn sterke punt is. Dus ik vond dat ik mezelf had teleurgesteld door niet vanuit mijn kracht les te geven.
Bij de daadwerkelijke opnames van de Masterclass zag ik wel iedereen in de zaal. Ik gaf les aan de mensen die voor me stonden en het voelde 100% echt. Ze verlieten de les met het gevoel dat ik ze heb gezien, dus daar was ik heel trots op!
Meteen na de opnames was ik alleen niet blij of trots. In het moment zelf was ik super teleurgesteld in mezelf dat ik niet alles perfect deed. Ik ging terug naar huis en kwam in een negatieve spiraal terecht, van ‘waarom heb ik dit niet gezegd’ of ‘wat had ik tijdens de week anders kunnen doen’… en daar moest ik gewoon mee ophouden. Ik zei hardop “stop!” tegen mezelf. Ik moest naar het beeld van die mensen als mijn positieve ervaring toe – en niet vast blijven houden aan wat ik anders had moeten doen.
Je hebt de Advanced Training zelf doorlopen en geeft de Advanced Training nu ook aan andere instructeurs. Kun je me vertellen hoe deze training je benadering van het lesgeven heeft veranderd?
Het heeft me geleerd om nieuwe dingen te proberen. En om aardig voor jezelf te zijn wanneer je nieuwe dingen probeert! Weet dat mensen voor meer redenen naar je les komen dan alleen fitness… dus als je helemaal in je hoofd zit en je je zorgen maakt over je choreografie en techniek en probeert alle coaching cues goed te geven, mis je de kans om echt een impact te maken op de mensen die voor je staan en je aan te passen aan wat ze nodig hebben. Sommige mensen willen niet gecoacht worden. Sommige mensen willen gewoon connectie, terwijl anderen stilte willen en naar de muziek willen luisteren – je moet in staat zijn je publiek te lezen.
In plaats van enkel alle punten af te vinken is het belangrijk om les te geven op basis van wat de mensen in de zaal willen – en niet alleen wat jij als ‘de perfecte les’ hebt opgeschreven. Wat is HUN idee van een perfecte les en kun je hiervoor zorgen?
Een groot onderdeel van de Advanced Training is om je versterkende en beperkende overtuigingen te ontdekken. Kun je die van jou delen?
Mijn beperkende overtuiging is “ik ben niet goed genoeg”. Dit gaat voor mij altijd samen met “wie denkt hij wel dat hij is?” Ik was altijd slecht in de gymlessen en heb nooit aan sport gedaan, dus ik voelde bijna alsof ik het recht niet had om op het podium als een atleet te ‘acteren’. Aangezien ik nooit echt een atleet ben geweest.
Maar mijn versterkende overtuiging is dat wanneer je hard werkt, het fysieke deel slechts een onderdeel is: “Ik ben sterk en fit genoeg – zowel mentaal als fysiek”.
Veel mensen hadden je al als een Advanced Instructor gezien, nog voordat je aan de training begon. Wat heeft de training voor jou persoonlijk bijgedragen?
Ik wilde gewoon mezelf zijn tijdens het lesgeven – wat heel moeilijk is in de fitness wereld. Je kunt het gevoel hebben dat je iets moet zeggen zoals ze het in de video’s doen en dat je een bepaald uiterlijk moet hebben… je moet social media posts plaatsen die op de posts van anderen lijken en je moet veel externe dingen doen als “influencer” – zoals veel likes krijgen en constant content delen, maar toen realiseerde ik me dat ik dat helemaal niet hoef te doen. Het enige dat ik moet doen, is gewoon mezelf zijn.
Ik heb hierdoor mijn waarden geëvalueerd en mezelf afgevraagd of mijn acties in lijn liepen met mijn waarden. Ik heb een aantal dingen veranderd en nu voel ik me goed bij waar ik voor sta, zowel als instructeur en als persoon. Ik weet dat ik nu aan de hand van mijn waarden leef en niet iemand probeer te zijn die ik niet eens wíl zijn.
Wat zijn die waarden?
De eerste is inclusiviteit. Dat komt door mijn moeder, Patty. Ik vertel mensen altijd dat mijn moeder de persoon was die 5 kilo wilde afvallen voordat ze lid van een sportschool zou worden. Ik heb haar ooit voor kerst een eenjarig lidmaatschap bij een sportschool cadeau gedaan en ze was zo pissig, omdat ze de 5 kilo nog niet kwijt was. Het heeft weken geduurd om naar de sportschool te gaan. Uiteindelijk is het haar gelukt en deed ze voor het eerst mee met een BODYPUMP les. Ik zei tegen haar “Gebruik alleen de barbell en stop na vier nummers, niemand zal je raar aankijken.” Ze was altijd ‘Patty op de achterste rij’ maar nu, vier jaar later, is ze ‘Patty van de voorste rij! Ze vraagt nummers aan bij de instructeurs en ze Facetimet me om me de oefeningen te laten zien…
Ik denk dan aan de mensen die op de parkeerplaats van de club in de auto zitten en zichzelf moeten motiveren om naar binnen te gaan. Velen van ons begrijpen dat niet… ik denk altijd: dat lid is iemands moeder, of zus, of vader. Ik wil dat ze de les met een goed gevoel over zichzelf verlaten en zich succesvol voelen, dus ik geef altijd les aan de Patty’s in de zaal.
Ten tweede – eerlijkheid. Ik zal nooit iets posten wat ik niet wil posten of iets doen wat ik niet wil doen of iets zeggen waar ik niet in geloof. Ik zal mijn standpunt altijd verdedigen en zal geen boodschap uitdragen waar ik niet in geloof.
Het derde punt is hard werken. Dat heb ik van mijn moeder geleerd. Ze was een alleenstaande moeder die een dagopvang runde voor negen kinderen in een appartement met twee slaapkamers. We hadden het toen ik jong was zeker niet breed. Als ze niet met de kinderopvang bezig was, maakte ze huizen schoon. Dit deed ze, omdat ze mijn zus en mij een zo goed mogelijk leven wilde geven.
Hard werken betekent dat je een goede werkhouding moet hebben: werk altijd hard om je les te leren, je techniek te oefenen, te scripten, maar doe het ook met de intentie dat dit iemand gaat helpen – zoals mijn moeder dit voor mij deed. Ik geef haar nog steeds een lidmaatschap voor de kerst. Het draait om meer dan alleen reps – het zorgt ervoor dat mensen zich beter over zichzelf voelen. En wanneer je je beter over jezelf voelt, behandel je anderen beter.
Adam Bramski is lid van het LMUS TAP Team. Hij is woonachtig in Chicago, waar hij ook Groepsfitness Manager en ‘Neuro-linguistic Programming practitioner’ is.
