Hey Erin! Je werkt op de marketingafdeling van het Les Mills International kantoor. Hoe ziet een typische werkdag er voor jou uit?
Erin Maw: Ik begin tussen 8 en 9. Ik heb twee rollen: groepsfitness en marketing. Voor het marketing deel werk ik in het Les Mills marketingteam en onderhoud ik de relatie met Reebok. De andere kant van mijn functie bestaat uit het creatieve werk voor Les Mills GRIT en onze nieuwe workouts, CONQUER en CEREMONY. Er moet altijd wel iets gebeuren voor deze programma’s: het organiseren van de muziek, het voorbereiden van de workout, het onderzoeken van de bewegingen.
Je komt oorspronkelijk van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland en bent een paar jaar geleden naar Auckland verhuisd. Hoe was het om in Auckland nieuwe vrienden te maken?
Ik heb het geluk dat ik via de fitnessclub al veel mensen kende toen ik hier aankwam. Maar ik heb buiten de fitnessclub niet veel vrienden gemaakt. Dat komt vooral omdat ik het zo druk heb dat ik letterlijk geen tijd heb om mensen buiten mijn werk en training te ontmoeten.
Spreek je veel af met de andere Les Mills instructeurs?
Rach [Newsham] en ik wonen in dezelfde wijk dus we zien elkaar vaak. Ik loop op zaterdagavond vaak in mijn Uggs en pyjama naar haar huis met een fles wijn onder de arm. Ik zeg wel vaker als grapje dat ik een lopende feestbus ben – het is letterlijk 30 seconden lopen van deur tot deur. De vraag is alleen wat we gaan doen als Vikings niet meer op de buis is! Haha.
Je bent tamelijk introvert. Hoe ga je om met grote internationale events of de filmings?
Ik moet me in grote groepen mensen echt inspannen, want het komt helemaal niet vanzelf. Als introvert persoon moet ik mezelf actief vertellen om niet vergeten te glimlachen en om mensen een knuffel te geven en ze vragen te stellen. Als ik die dingen niet doe, dan is dat niet omdat ik onbeleefd ben maar omdat ik heel verlegen ben. Ik sta in grote groepen liever niet in het middelpunt van de belangstelling. Vaak zit ik op mijn plekje en laat ik andere mensen praten en hun moment nemen.
Op het podium is het een heel ander verhaal. Hier word ik zoals Beyoncé het haar “Sasha Fierce” noemt, mijn alter ego. Ik ben nog steeds mezelf, maar een verbeterde versie van mezelf. Als ik dan weer van het podium loop, ben ik weer Erin. Veel performers hebben dit introvert-extravert probleem. Iedereen heeft zijn of haar eigen angsten en beperkende overtuigingen.
Wat is jouw beperkende overtuiging?
Dat mensen me niet leuk zullen vinden. Dat ze de Erin op het podium leuk vinden, maar de gewone Erin niks vinden.
Hierdoor is het voor mij moeilijk geweest om contacten met nieuwe mensen aan te gaan. In het verleden zat ik er maar een beetje en gaf ik weinig van mezelf prijs. Maar naarmate ik ouder werd en langer bij Les Mills zat, werd ik me bewust van het belang van deze contacten.
Het gaat er gewoon om dat je de moeite doet. We hebben het altijd over moedig zijn en uit je comfort zone stappen. Met nieuwe mensen praten is mijn manier van moedig zijn en uit mijn comfort zone stappen. Ik heb helemaal geen probleem met lesgeven vanaf het podium. Je kunt me een willekeurige track geven en me vertellen dat ik het over vijf minuten moet geven en dat zou geen probleem voor me zijn. Maar als je me zou zeggen dat ik na de les een speech van 10 minuten over leiderschap moet geven en persoonlijke vragen moet beantwoorden, dan zou ik verstijven.
Het is werk in uitvoering en ik moet mezelf er gewoon aan herinneren dat wat ik denk wat anderen van me vinden geen feiten zijn, maar dat dit gewoon in mijn hoofd zit.
Hoe ga je het gevecht met deze beperkende overtuiging aan?
Jackie Mills heeft me het boek How to Win Friends and Influence People gegeven en dat heeft me erg geholpen. Je moet simpelweg iemand een vraag over henzelf stellen. Zodra ik dat doe – zodra ik interesse toon – glimlachen ze meteen en reageren ze goed op me. Natuurlijk vinden we mensen aardig die interesse in ons tonen. Toen ik dit doorkreeg, realiseerde ik me dat het eigenlijk heel simpel is en je ze gewoon een vraag over henzelf moet stellen.
Ik doe dit nu ook al een hele tijd. Toen ik net presenter werd, probeerde ik iedereen tevreden te houden en wilde ik de persoon zijn die ik dacht te moeten zijn. Terwijl ik gewoon mezelf moest zijn. Het gaat er gewoon om dat je dit accepteert.
Wat is je WHY?
Mijn WHY is door de jaren heen veranderd.
Toen ik theater studeerde draaide het 100% om performance, dus om op het podium staan. Ik heb mijn hele leven op het podium gestaan: muziektheater, turnen, aerobics, noem maar op. Ik heb mijn hele leven in de schijnwerpers gestaan. Ik word daar dus van nature door aangetrokken.
Maar door de jaren heen ben ik fitter geworden, is mijn rol veranderd en heeft deze zich binnen het bedrijf ontwikkeld. Hierdoor realiseerde ik me dat ik een rolmodel kon zijn, met name voor vrouwen. Veel vrouwen raken geïnspireerd door mijn fitheid en mijn coaching, kijken naar me op, respecteren me en zien me als een fysiek rolmodel. En dat vind ik heel speciaal. Dus dat is nu mijn WHY: ik wil een super goed rolmodel en een inspiratie zijn – ook voor mannen – maar met name voor vrouwen om te laten zien dat vrouwen net zo sterk, net zo fit en net zo stoer zijn als mannen.
Klopt het dat je moeder nog nooit naar je filmings is komen kijken?
Inderdaad, nog niet.
De partner van mijn moeder, Gordon, heeft MS, waardoor hij blind is geworden. Hij is nu erg afhankelijk van mijn moeder en zij laat hem liever niet voor langere tijd alleen en dat is super, super lief. Zij is de meest zorgzame persoon die ik ken. Mijn moeder zorgt graag voor mensen.
Ze komt ook uit Invercargill, een dorp op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland met zo’n 50.000 inwoners. Toen ik naar Auckland verhuisde, had ze al flinke stress over het verkeer. Dus ik weet niet hoe ze ermee zou omgaan als ze in een grote stad zou zijn!
Het zou heel leuk zijn als ze een keer kan zien hoe ik dit doe. Maar tegelijkertijd is ze vroeger zelf aerobics instructeur geweest, dus ze weet wat ik doe. Ze gaf freestyle lessen in Gold’s Gym en deed mee aan amateur triatlons. Ze was super stoer!
De fitness wereld kan best wel competitief zijn. Hoe ga je hiermee om?
Daar geniet ik van. Ik bevind me graag in een omgeving met veel concurrentie, want daar heb ik mijn hele leven in gezeten. Zo presteer ik op mijn best en word ik steeds beter. Ik begon op mijn vierde met turnen. Ik houd van de prestatiecultuur in de fitnessclub en dat iedereen elkaar aanmoedigt om beter te worden. Ik wil ook steeds beter worden en moedig andere instructeurs aan om ook beter te worden.
Wat is je beste tip voor Les Mills GRIT coaches?
Ik denk dat als je je leden echt wilt inspireren, je moet proberen de fitste persoon in de zaal te zijn, met de meeste kennis. En je moet ze laten zien dat het je interesseert.
Het is een HIIT workout, dus als je wilt dat mensen je serieus nemen, moet je weten waar je het over hebt. Weet je precies waar de training uit bestaat? Heb je de tijd genomen om je eigen kennis te verhogen, zodat je er niet alleen atletisch uitziet, maar ook inspireert met wat je zegt? GRIT is namelijk een ambitieuze workout. Je moet inspireren met je atletisch vermogen, maar je moet ze ook inspireren met je woorden.
Ok, dat zijn wel drie tips!
Welke tip heb je voor instructeurs om zich te blijven verbeteren?
Dat hangt af van het resultaat dat je voor ogen hebt.
Voor mij persoonlijk wil ik fitter blijven worden en vooruitgang blijven boeken. In fitness is er geen einddoel; je bent altijd tot zoveel meer in staat. Je moet er simpelweg tijd en moeite in steken. Als je dit serieus aanpakt en dit echt wilt, dan doe je wat nodig is om het te bereiken. Je doet de moeite en steekt er de tijd in en leeft met veel zelfdiscipline – zelfs op de dagen waarop je er geen zin in hebt.
Als je niet zou doen wat je nu doet, waar zou je nu dan mee bezig zijn?
Ik zou een professionele actrice zijn. Daar heb ik voor gestudeerd. Ja, ik zou naar LA zijn gegaan om te proberen om daar succesvol te zijn. Echt waar!
Welk advies zou je je zestienjarige zelf geven?
Mensen zeggen altijd dat er een reden is waarom dingen gebeuren. En dat is zo waar. Als ik terugkijk zijn er bepaalde dingen die ik wilde, maar waar ik op dat moment nog niet klaar voor was. En omdat ik ze niet kreeg toen ik ze wilde en ze later kreeg, toen ik meer ervaring had en volwassener was, was ik beter in de uitvoering ervan. Dus ik zou mezelf vertellen om geduld te hebben – niet te veel na te denken over gemiste kansen. Blijf hard werken, perfectioneer je kunst, blijf positief en het gebeurt wel wanneer het moet gebeuren.
Heb je leuke verhalen over de filmings?
Weet je, eigenlijk niet! Haha, sorry, geen sappige verhalen! Er gebeuren wel dingen zoals microfoonbolletjes die door de lucht vliegen of het coachen van de verkeerde woorden, microfoons die van het hoofd vallen, Ben Main die het water van iemand anders drinkt...
Wat motiveert je op trainingsgebied?
Ik doe waar ik plezier in heb en volg workouts waar ik enthousiast van word. Dat is ook mijn advies voor mensen die op zoek zijn naar motivatie: doe de workouts waar je enthousiast van wordt. Ik volg geen workouts waar ik niet van geniet. Ik hield bijvoorbeeld niet van rennen, maar ik wist hoe goed rennen voor mijn conditie zou zijn [Erin traint voor de halve marathon]. Dat is wat me in het begin motiveerde. Nu geniet ik echt van het rennen. Het heeft ongeveer een jaar geduurd, maar ik heb er plezier in.
In jouw positie ontvang je vaak feedback op social media – over de GRIT choreografie, over je presenteren, hoe je eruitziet... hoe ga je met negatieve feedback om?
Daar ga ik niet goed mee om! Dit raakt me en daar reageer ik hevig op, maar ik reageer niet direct op de opmerking. Ik praat er met iemand over, zoals met jou of Sophie [Product Manager Partnerships, LMI], iemand die ik vertrouw. Dat is mijn manier om het los te laten, in plaats van iets te zeggen waar ik mogelijk spijt van krijg, door onmiddellijk op de feedback te reageren. Ik praat erover en mijn vrienden helpen me meestal om het vanuit het perspectief van deze persoon te bekijken en me ervan bewust te maken dat deze opmerking mogelijk om deze reden is gemaakt. Dat helpt me om erop te reageren of gewoon hun standpunt te accepteren.
De feedback is vaak opbouwend en ik neem dit echt mee in de andere Les Mills GRIT releases. Weet je, als iemand feedback heeft gegeven over een beweging die ze niet leuk vinden of een nummer dat ze niet leuk vinden, dan onthoud ik dit en laat ik deze in de toekomst achterwege. Ik trek het me persoonlijk aan en ik probeer te leren om dit los te laten.
Wanneer je zoveel tijd en passie in iets steekt, is het lastig om je de feedback niet persoonlijk aan te trekken. Je hoopt gewoon dat mensen van de workout genieten! Je steekt hier niet zoveel werk in en denkt tja, sommige mensen gaan het niks vinden. Ik wil iets creëren waar mensen van zullen houden en enthousiast van worden. Als de feedback dan niet zo positief is, moet ik even diep ademhalen en het vanuit hun perspectief proberen te zien en te denken: ok, ze schrijven deze feedback om een bepaalde reden.
Erin Maw (New Zealand) is a LES MILLS GRIT, BODYCOMBAT, BODYJAM, LES MILLS BARRE and LES MILLS TONE Trainer/Presenter, a CXWORX Presenter/Instructor, and a BODYPUMP Instructor. She is a Marketing Coordinator at Les Mills International in Auckland and is also a Les Mills Ambassador for LES MILLS GRIT, BODYCOMBAT and BODYJAM. Follow Erin @erinmaw
