Terrell Lawrence (UK)
Homo zijn heeft zijn dieptepunten, vooral in de fitnessclub. Het is moeilijk te bepalen hoe "levendig" je kunt zijn bij bepaalde personen die dat misschien niet op prijs stellen. De natuurlijke reactie om authentiek te kunnen blijven en je hierin niet tegen te laten houden, zou zijn die personen te vermijden, maar soms kunnen we dat niet.
Ik was de eerste mannelijke cheerleader in het Britse basketbal en we hadden het geluk gesponsord te worden door clubketen Nuffield Health. Daar ontdekte ik BODYJAM™ en mijn hemel, het kwartje viel! Ik wist dat ik groepsfitness wilde geven. Harde muziek, energie, workout, connectie, feel-good vibes... ik was helemaal in mijn element.
De meest inclusieve club waar ik lesgeef is Nuffield Health Plymouth Fitness and Wellbeing. Het aanstekelijke enthousiasme van de leden; de enorm getalenteerde instructeurs; het hilarische en toegewijde fitnesspersoneel - deze onderdelen maken mijn studio-ervaring zo de moeite waard! Ik vertel mijn leden altijd hoe goed ik door deze club ben behandeld en ik ben zo dankbaar dat ik elke dag op een plek als deze kan werken.
Michele Cumberland (US)
Mijn vrouw Lisa en ik hebben veel geluk. We hebben ons altijd thuis gevoeld in onze club, zowel bij het personeel als bij de leden. Lisa is mijn grootste supporter en staat vooraan in al mijn lessen. De deelnemers vinden het geweldig als ze me voor de grap "onderbreekt" als ik lesgeef. Sommige deelnemers hebben me zelfs verteld dat dat een van de redenen is waarom ze van mijn lessen houden - omdat onze relatie zo leuk is.
We zijn echt gezegend dat onze club een veilige ruimte is en dat we ons een belangrijk deel van de community voelen. Onze groepsfitnessmanager moedigt ons aan om ons authentieke zelf te zijn. Hierdoor voelen we ons veilig en opgenomen, maar het helpt ons ook om ons beter in te leven in de leden. We voelen ons veilig om uit de kast te komen en onze persoonlijkheden en verschillen naar de lessen te brengen, zodat de leden kunnen zeggen: "Héy, zij lijkt op mij. Kijk eens hoe zelfverzekerd ze is." Het helpt hen zich opgenomen en geaccepteerd te voelen, ongeacht hun etniciteit, politieke en maatschappelijke overtuigingen, religie, seksuele geaardheid of genderidentificatie.
Tim Gonulalan (UK)
Door mijn school- en studietijd in een klein stadje in de Britse Midlands, waar "jongens aan voetbal en rugby doen", heb ik sport eigenlijk onmiddellijk afgewezen. Als homo kan het behoorlijk ontmoedigend zijn om in sportscholen of fitnessruimtes te komen.
Met Les Mills is het anders. Als BODYCOMBAT™-instructeur en regelmatige bezoeker van mijn lokale LES MILLS GRIT™ lessen heb ik het gevoel dat ik deel uitmaak van een community. We zijn er allemaal om dezelfde redenen en iedereen steunt elkaar. Het was zelfs mijn GRIT-familie die me aanmoedigde om BODYCOMBAT-instructeur te worden! Als ik in de groepsfitnessstudio ben, heb ik altijd het gevoel dat ik ergens bij hoor. Vroeger had ik nooit gedacht dat ik me zo zou voelen in een fitnessclub.
Michael Strouse (US)
Toen ik opgroeide met sport en fitness, kreeg ik nooit te horen "je hoort hier niet", maar tegelijkertijd zei niemand ooit dat ik er wel bij hoorde. Ik bracht het grootste deel van mijn tienerjaren door als theaterkind en ging pas fitnessen toen ik vader werd. Ik was lang niet zo gezond als ik zou moeten zijn en wist dat ik moest veranderen voor mijn kinderen.
Ik denk dat het in fitness, net als in het leven, zo gemakkelijk is om mensen in hokjes in te delen: je hebt de gewichtheffers, de indoorfietsers, de yogi's... Ik heb mijn hele leven tegen stereotypen gevochten en ik wilde niet dat hetzelfde gebeurde toen ik een fitnessclub binnenliep, dus probeerde ik alles. Het resultaat is dat ik net zo goed op de gewichtenvloer kan hangen als in een fietsles.
Mijn huidige club, HealthQuest in Flemington, New Jersey, is echt geweldig. Ik denk dat een van de belangrijkste dingen die ze gedaan hebben, is dat ze me op waarde schatten. Eén ding, dat zo eenvoudig klinkt, is dat de marketingdirecteur zijn uiterste best deed om mij en mijn gezin uit te nodigen om deel te nemen aan de "Take Your Kids to Work Day". Je kunt merken dat de verschillen niet alleen ons beter maken, maar ook onze leden beter dienen!
Claire Smith (UK)
Toen ik opgroeide in Durham waren mijn tienerjaren moeilijk. Ik wist dat ik anders was dan de meisjes op school en dat ik me aangetrokken voelde tot meisjes was erg verwarrend en isolerend. Ik ging fitnessen om mezelf te kunnen zijn en me niet zo "anders" te voelen - de nadruk ligt op de training, niet op mijn seksualiteit. Mensen komen naar mijn lessen omdat ze genieten van de training en er is geen oordeel of stigma. Het is mijn "happy place".
Ik heb wel één ongemakkelijke ervaring gehad in een club: enkele jaren geleden gaf ik les in aqua joggen en mannen die in een jacuzzi toekeken, maakten homofobe opmerkingen over mij. Ik koos ervoor ze te negeren, maar als ik erop terugkijk dan vraag ik me af of ik er iets van had moeten zeggen.
Dr Pablo Carames Mendez (Spanje)
Ik heb professioneel vechtsporten beoefend. Ik won de gouden medaille in de tienercategorie van de wereldkampioenschappen Haidong Gumdo. Maar homo zijn was/is een groot probleem in de Martial Arts community. Ik heb de sportwereld voor enkele jaren verlaten, omdat het een constante psychologische strijd was. Het kwam zover dat ik me echt waardeloos voelde. Dit werd nog erger toen mijn vader zei dat ik na de universiteit niet naar huis mocht komen, omdat hij mijn seksualiteit niet kon accepteren. Toen ik 24 was, verhuisde ik naar het buitenland en ontdekte ik groepsfitness. BODYJAM was mijn OMG-moment! Ik kon zijn wie ik echt was en me tegelijkertijd gesteund voelen.
Als ik lesgeef, vind ik het heerlijk om mensen zich veilig te laten voelen in een diverse, inclusieve en geweldige sfeer. De club is de plek geworden die ik ook een thuis noem, omdat het een veilige ruimte is voor iedereen om plezier te hebben, te genieten van fitness en de wereld even te vergeten.
Emily Wallis (UK)
Toen ik opgroeide in een klein stadje in de jaren negentig, werd het woord "lesbisch" echt afgekeurd. Om heel eerlijk te zijn, huiverde ik als ik het hoorde. Er waren niet echt vrouwelijke rolmodellen in die tijd, behalve Ellen DeGeneres, maar ik identificeerde me niet met haar. Ik voelde me erg verward en geïsoleerd. Pas toen ik 24 werd en een obsessie voor Jessie J ontwikkelde, kon ik mijn seksualiteit erkennen en accepteren.
Toen ik daarna BODYATTACK™ ontdekte, kon ik mezelf uiten en mijn stem vinden als jonge queer vrouw. Het lesgeven in het programma heeft me op een onverwachte reis meegenomen en het heeft me in staat gesteld om op zoveel niveaus buiten mijn comfortzone te treden. Ik heb zoveel gelijkgestemde mensen ontmoet uit de LGBTTQIA+ gemeenschap, wat mij heeft geholpen mijn zelfvertrouwen in de 'queer space' te vergroten.
Ik wil nooit dat iemand zich voelt zoals ik me als kind voelde, en ik ontvang graag de gesprekken met mensen die misschien iemand nodig hebben die luistert. Zichtbaarheid is de sleutel tot onze toekomst om mensen zich veilig te laten voelen - wie ze ook zijn.
James Brennan (Australië)
Ik heb me vaak niet welkom gevoeld, voelde me vaak onder druk gezet om me aan te passen en een deel van mezelf te verbergen. Mijn achtergrond ligt in professioneel ballet en de grootste uitdaging om als danser in de fitnessbranche te komen, was het omgaan met openlijke overdreven mannelijkheid. Omdat ik niet voldeed aan de traditionele norm van "kracht", voelde ik me een buitenstaander. In de loop der jaren heb ik hard gewerkt om mijn plaats in te nemen en te leren mezelf te zijn - take it or leave it.
Groepsfitness gaf me een plek om comfortabel te bewegen op muziek en te laten zien dat alle soorten mensen, geslachten, stemmen en harten een ruimte verdienen om veilig te zijn. Voor mij was het het huwelijk van muziek en beweging in combinatie met het buiten mijn comfortzone treden (het spreken en horen van mijn eigen stem die niet overdreven mannelijk is). Ik had het geluk steun en begeleiding te krijgen van mensen die geloven in de krach van 'jezelf zijn'. Ik vond een thuis waar ik nu anderen verwelkom om hun kracht en vertrouwen te vinden wanneer ik instructeurs train bij Program Trainingen en Advanced Trainingen.
Ik heb mijn partner ontmoet via groepsfitness. We zijn echt dankbaar dat groepsfitness ons verbindt en samenbrengt.
Caio Cestari (Brazilië)
Lichamelijke opvoedingslessen in Brazilië waren voor mij traumatisch. Jongens en meisjes werden altijd opgesplitst. Meisjes konden dansen, gymnastiek doen en zich vrij voelen, terwijl jongens een streng sportregime kregen: basketbal, volleybal, handbal en voetbal. Er was veel groepsdruk om te presteren en de pesterijen van de andere jongens als je niet voldeed, waren behoorlijk hard. Ik greep elke gelegenheid aan om aan dat onheil te ontsnappen: Ik ging naar de bibliotheek om onderzoek te doen, schaken, letterlijk alles! Het ergste was de conditietest. Alle jongens werden in een cirkel geplaatst en je moest naar het midden van de cirkel gaan om zoveel mogelijk push-ups op je tenen uit te voeren. Ik had altijd sterkere jongens voor me, dus de druk was groot. Als ik er vijf kon doen, was dat een slechte prestatie en kreeg ik de hele maand erna nog gelach en commentaar. Lichamelijke opvoeding was dus een hel voor mij totdat ik van school ging en groepsfitness ontdekte!
Ik zal nooit de eerste keer vergeten dat ik in 2006 een BODYCOMBAT les binnenstapte. Ik moest #BeBrave zijn, want ik was een van de twee jongens die er waren, samen met 20+ vrouwen en het stigma dat groepsfitness toen had als 'aerobics voor meisjes'. Ik herinner me: de combinatie van een gastvrije instructeur (Gabriel, ik zal je nooit vergeten!); muziek die vertrouwd voor me was; de uitdaging om het op de maat uit te voeren; reeksen leren terwijl andere mensen bij me waren en me niet beoordeelden zoals op school. Het was echt bevrijdend.
Na de eerste week werd ik een vaste klant, begon extra lessen te volgen, lokale workshops, evenementen en zocht naar muziek online, zocht er alles over... En toen, een jaar later, ontdekte ik BODYATTACK. Het opzwepende gevoel van leuke, meezingbare muziek, de armlijnen, de choreografie die ik altijd in mijn eentje uitvoerde in een afgesloten slaapkamer zodat niemand het kon zien, was daar, voor mijn neus, en werd uitgevoerd door tientallen #United mensen met een puur gevoel van vreugde! En zoals Marlon Woods zei: "You can't fake joy".
Robbie Jones (UK)
Ik ben een homoseksuele man met drie geadopteerde kinderen. Mijn fitnessreis begon nadat ik mijn dansopleiding had afgerond. Ik ontdekte BODYATTACK en werd meteen verliefd op de passie, het plezier en de trots die het programma uitstraalt. De Les Mills community in elke club waar ik kom of werk is er altijd een van acceptatie en vreugde. Het is altijd een ruimte waar ik me veilig voel en er trots op ben dat ik me kan laten gaan en de reis van elke les kan omarmen.
LES MILLS+ heeft me door de lockdown heen geholpen en ik trainde regelmatig met mijn kinderen om de moeilijkere dagen door te komen. De trainingen gaven me altijd een gevoel van hoop en verbondenheid met anderen.
Larry Torris (Ierland)
Als tiener was ik al erg zelfbewust dat ik niet bij de sportteams paste. Ik voelde me te vrouwelijk om geaccepteerd te worden. Sommige mensen gaven me het gevoel dat er geen plaats voor me was omdat ik niet "mannelijk" genoeg was. Of ik werd uitgekozen omdat ik anders was. Omdat ik toch graag actief was en aan sport deed, begon ik deel te nemen aan individuele sporten zoals zwemmen, kogelstoten en vechtsporten. Ik werd ook lid van een toneel/dansschool, waar mijn liefde voor lichaamsbeweging groeide, hoewel mijn deelname daaraan me verder verwijderde van bepaalde "mannelijke" sporten, omdat ik opviel als met meer vrouwelijk trekjes.
Als volwassene kreeg ik meer zelfvertrouwen en begon ik naar de fitnessclub te gaan en gewichten te heffen. Ik nam deel aan groepslessen en besefte dat ik les wilde geven om de positiviteit die ik zelf had ervaren te delen met anderen. Groepstraining als deelnemer hielp me vertrouwen te krijgen in zowel mijn sportiviteit als in mezelf, als niet-heteroseksueel persoon.
Lesgeven bij Felda Health Fitness and Spa geeft me ongelooflijk veel plezier en voldoening. Het belangrijkste dat de club heeft gedaan, is mij precies hetzelfde behandelen als ieder ander personeelslid. Iedereen wordt met gelijke waardigheid en respect behandeld en krijgt de kans om zijn of haar ideeën in te brengen. De club is een ruimte waar ik mijn ware zelf kan zijn in een veilige, ondersteunende omgeving, zonder angst om beoordeeld te worden.
Lilian Chong (Maleisië)
Ik heb het geluk dat ik me altijd geaccepteerd heb gevoeld. Ik doe al aan sport en fitness sinds mijn schooltijd en toen ik bij een club begon te werken, voelde ik me ook welkom. Mijn collega's respecteren mijn seksuele geaardheid en houden van me zoals ik ben.
Uiteindelijk willen we alleen maar gelijkheid. Geen oordeel, geen discriminatie. Juni is Pride Month, waarin we in ons licht kunnen treden en vreugde vinden in het vieren van de liefde. Het gaat om het vieren van de LGBTTQIA+ geschiedenis, het bestrijden van discriminatie en het eren van verschillen. Dit is de maand om de wereld te laten zien hoe geweldig en trots we zijn!
